Waterige oogjes
Met waterige ogen lees ik de reflectie van Mario. Mijn Oostenrijkse vriend die ik echt heb leren kennen tijdens mijn twee weken in Kaapstad. Zondag 30 april zitten we samen een lekkere Guinness naar binnen te tikken, als Mario ineens verteld dat hij via via had gehoord dat er gisteren wellicht een vriend van hem zou zijn overleden (in Oostenrijk). Waarna ik hem aanspoor dat het wellicht een goed idee zou kunnen zijn als hij iemand zou bellen voor verduidelijking. Nou, die verduidelijking kwam. Ik weet niet of je ooit een klap op je smoel hebt gehad van een kickbokser, maar dat komt minder hard aan dan dit nieuws. Thomas, 32 jaar, gezond, nooit klachten. Aan het fietsen met zijn vriendin op z’n verjaardag en ineens stort hij in elkaar. Reanimatie mocht niet meer helpen. “Maar Koen, dit wist je toch al, wat was het dan in de reflectie dat je zo emotioneel raakte?” Nou ouwe kuttebaas, dat zal ik jou een haarfijn uitleggen. Komtie: Op dit moment is m...